عصر سنگ در تاریخ معماری جهان
عصر سنگ یا عصر حجر دورهای است که در آن فناوری در راستای فرگشت انسانی گسترده شده و زندگی انسانی از شرق آفریقا به سراسر جهان پراکنده شد. این دوره با پیشرفت کشاورزی، رام کردن دامها، و گداختن سنگ مس و فلزکاری بهپایان رسید. ازآنجاکه نوشتن را آغازِ تاریخ میدانند، عصر سنگ در دوره پیش از تاریخ جای میگیرد. اصطلاح عصر سنگ را نخستین بار رومیان و چینیان باستان بهکار بردهاند. بااینحال، در سال ۱۸۱۹ کریستیان یورگنسن تامسن، نخستین موزهدار موزه ملی دانمارک، بههنگام ساماندهی مجدد اشیای موزهاش، تصمیم گرفت آنها را براساس مواد معمولِ بهکاررفته در زمان ساختشان بچیند.تامسن آثار موزهاش را سه بخش کرد: عصر سنگ، عصر مفرغ وعصر آهن.