یکی از اساسی ترین نیازهای بشری به عنوان موجودی اجتماعی در جمع بودن و ارتباط با سایر انسانهاست. برآورده شدن این خواسته مستلزم فضایی برای تحقق آن است، فضایی که عمومی باشد و امکانات قابل قبول و گوناگونی را برای حضور جمع انسان ها فراهم آورد. در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که به عنوان بنایی عمومی بخشی از فضای عمومی شهر را تشکیل میدهند، یکی از کاستیها و معضلات، مربوط به عدم تولید فضاهایی است که بتواند، اگر نه کاملا، ولی تا اندازه ای به نیازهای اجتماعی افراد پاسخ دهد.
برای دریافت رایگان نقشه های این پروژه اینجا را کلیک کنید.
مدارک موجود در پروژه
- پلانهای معماری کانون پرورش فکری کودک و نوجوان
- نماها
- برشها و مقاطع
- دیاگرام شکل گیری پروژه
مطالب پیشنهادی مرتبط با این موضوع
- کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان(نقشه های اتوکد)
- پروژه معماری خانه کودکان بی سرپرست
- مطالعات معماری فرهنگسرای کودک و نوجوان
طرح معماری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان
این گونه فضاها باید علاوه بر دارا بودن ویژگیهای یک فضای عمومی مطلوب، بستر مناسبی را برای فعالیتهای جمعی و اجتماعی فراهم آورند. چنین فضاهایی در صورت وجود، اغلب فاقد طراحی مناسب و از پیش تعیین شده بدین منظور هستند. علاوه بر آن، کیفیتهای فضایی لازم برای یک فضای عمومی مطلوب که بتواند علاوه بر جذب افراد و فراهم آوری بستر فعالیتهای گوناگون،طول عمر استفاده از فضا را نیز افزایش دهد و موجب ایجاد تعاملات اجتماعی شود، را ندارند.
پروژه معماری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان
کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به عنوان فضاهای فرهنگی پیشتاز و یکی از عناصر تشکیلدهنده ی فضای عمومی در شهرها باید بتوانند کارکرد و رسالت خود را در جذب گروههای مختلف اجتماعی در راستای اهدافی نظیر اعتلای فرهنگی جامعه و بستری برای شکل گیری تعاملات انسانی به خوبی ایفا کنند.
طرح نهایی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان
این مهم، در صورتی امکان تحقق پیدا میکند که طراحی آنها، علاوه بر داشتن ویژگیهای مطلوب معماری و زیباشناسانه واجد جنبه های کارکردی فضاهای عمومی شهری نیز باشد.فرهنگسرا، فضایی عمومی است که در آن تعامل انسانی میان اقشار گوناگون جامعه برقرار است و مختص و منحصر به یک طبقه ی خاص فرهنگی و اقتصادی نیست. فضای عمومی، تمام بخش های بافت شهری است که عموم مردم به آن دسترسی فیزیکی و بصری دارند؛ فضای عمومی فضایی است که در آن با غریبه ها سهیم هستیم، مردمی که اقوام، دوستان یا همکار ما نیستند.